Telefonun başında saatlerce mesajını beklerdim
Bir çocuğun annesini beklemesi gibi
Sense sadece kısaca
Ömrüm yazardın
İşte bu bir tek kelime
Ömrümün en güzel en anlamlı cümlesi olurdu
Yine bir çocuk gibi telefonu bağrıma basar
Ömrümün ömrüymüşüm derdim
Oysaki bilirdim ki
Hiç bir anlamı yoktu bu kelimenin
Ama olsun ne önemi vardiki
Yeterki tek kelime yazaydı
Ve ben o kelime ile onun olduğunu bileydim
Çok tuhaf
Su yaşta aşk
İnsanı sarhoş birhos
Küçük bir çocuk yapıyordu
Sen aşkını percinledikce ona karşı
O senden uzaklaşıyordu
Ben bu durumu biliyordum
Ama ona asla söyleyemiyorum dum
Çünkü sebeplerim vardı
Çünkü ondan ayrılmak bana koyardı
Yagmurun buluttan düşmesi gibi
Bu ayrılık bana çok ağır gelecekti
Bugün aynaya baktım da
Yaşlanmışım
Artık sana layık değilim
Sevgilim
Ben bu aşklar için çok Yaşlanmışım
Olmayacak işlere kalkışmışım
Hikaye bu ya
Ben aşığım prense
Ölümsüzce
Hersey için çok geçti
Aşkımdan dönmem imkansızdı
Oyuzden yaşlılık umurumda değildi
Hikayenin sonunda
Prensle prenses
Mutlu olmalıydı
Mutluluktan ölmeli idi
Ama görünen o ki
Ya prens ölecekti prensesten habersiz
Yada prenses ölecekti prensten habersiz
İşte bu dünya böylesi acımasız
Kayıt Tarihi : 24.6.2024 18:56:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!