Kıminin zalim dili; Bulutlar gibi Kara;
Ne bir tatlı söz söyler ne gülümser ağyara,
Kiminin hasis eli, zifirler gibi Kara;
Ne bir hayra uzanır,ne sarmak ister yara,
Kiminin soğuk kalbi,geceler gibi Kara,
Ne sevgiyle ısınır,ne aşkı eder para!
Hele birde ruhlar var; Bataklık gibi Kara;
Parmağını uzatsan,boğazın girer dara;
Allah muhtaç etmesin,dünyada Karalara.....
Piri pak olmuş dili,bülbül gibi şakıyor,
İyilik pınar olmuş,ağzından bal akıyor.
Eline para geçse,sanki onu yakıyor!
Hayır onun elinde,hastaya o bakıyor;
Gönlü bir gümrah pınar,çağlayarak akıyor,
Dostunun bir elemi yüreğini yakıyor;
Ruhunun yüceliği kötülüğü yıkıyor,
Nefretle bakan göze; sevgilerle bakıyor;
İnsanlık ateşini bu pak ruhlar yakıyor;
Rabbim de insanlığa bu ruhlardan bakıyor....
Kayıt Tarihi : 26.12.2011 17:32:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!