bir gün düştüğün yatağından
kalkamadığında,
açılamayacağı zaman gözlerin
son daldığın uykundan...
bir gün apansızca
son bulduğunda;
mutlu düşlerin, gerçeğin
yahut dertlerin...
bir gün baktığında
ruhundan bedenine;
irkiltici yüzüne ölümünün,
durağanlaşmış kırışıklıklarına...
bir gün donuklaşmış dudaklarına;
duyduğun haykırışların
ürkütücü hüznünde...
usulca sona erecek varoluşun...
http://karalanma.blogspot.com/2018/09/karalanmalar-32.html
Ferman KarakoçKayıt Tarihi : 4.9.2018 11:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!