bu dünyada suyun bir döngüsü var;
okyanusları kirletti insan.
fillerin bir döngüsü var;
dişlerini çaldı ve aldı yaşamlarını insan.
yeşilin bir döngüsü var;
sarının ve kahverenginin.
renklerin de damarını kesti,
durmadı yerinde insan.
insanın milyarlarcasının,
güneş doğduğunda başlar,
bir döngüsü var.
bütün sefilliğiyle türünü hapsettiği,
geçemediği kendisinin ötesine;
bir fasit daire.
ettiği tüm habisliklerin perişanlığında,
ruhuyla borçlarını ödemede dünyaya;
kifayetsiz.
parçalansa insani muhteris tekrarlama,
erse şafağına vicdanlı akıl.
evrenin korkunç ve muntazam tekrarında,
bir olsa insan doğasıyla.
http://karalanma.blogspot.com/2018/08/karalanmalar-23.html
Ferman KarakoçKayıt Tarihi : 8.8.2018 08:35:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!