bir sefalete düştüm ki;
etrafım dolu insan.
kalabalık ne zifiri,
ne vakit ağaracak tan?
gözleri var görmüyorlar,
kulaklarıyla duymuyorlar.
dillerinden tatlı kelam,
duyulamaz vesselam.
bir sefalete düştüm ki;
lahzayı kaybetmişim.
zannettiğim andaki,
ben ben değilmişim.
http://karalanma.blogspot.com/2018/07/karalanmalar-15.html
Ferman KarakoçKayıt Tarihi : 26.7.2018 12:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!