yalnızlığına dokunduğumda, hep elleri titrerdi. Gözlerini kaçırır, sessizlikler giyinirdi. Oysa sakladıklarında, çare bulamayacak kadar küçüktü yüreği.Ellerimi uzatır titreyen ellerinde şömine sıcaklığı bulurdum her ne kadar kutuplarla rekabette inat etse de elleri. Bir tek onun gözlerinde tadılmamış güzellikler görür, enkazında kendime yaşam alanları yaratırdım. Anlayacağınız üzere; o üçüncü dünya nefes alışlarındayken, ben kapitalist dünya devi rolleri üstlenirdim birlikteliğimizde.
-
Sigara yakar, Neşet Ertaş dinlerdim, zülüf dökülürdü yine sevgilinin yüzüne. Sigara dumanında, zamanda yolculuğa çıkar kül tablasında tekrar dönerdim. Üzerime bastırılmış, ateşim sönmüş olurdu artık. Odanın kaybolan havasını yaşadığım ana benzetmekle en hakiki betimlemeyi yapardım sevgilinin gidişine. uykuya dalar ve 'rüyalarımız olmasa' ile uyanırdım. ben hep yeni güne yorgun başlardım.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta