Çayırların ötesinde mavimsi bulutların ardında gösteriyordu kendini gün doğumu,
Şöylemesine yek pareydi beyazlar silsilesi
Belki de son kez ısıtıyordu üşümüş yüzümü güneş
Ve hüzün aynı anda çalıyordu kapımı
Turuncu rengindeydi hayallerim
İnadına yaşamak bu olsa gerek
Ben dirilerin ülkesinde ölümlü hissederken kendimi
Alabildiğine karanlığım bugün,
Alabildiğine yalnızlık…
7 MAYIS 2016 CUMARTESİ
GÜRBULAK
Kayıt Tarihi : 14.6.2016 16:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!