Karalamaca Şiiri - Muammer Yalçın

Karalamaca

Sensiz manası yok her ne yazsam da
Bütün şiirlerim karalamaca
Ellerin içinde sağlam gezsem de
Vuruldum bir kere yaralamaca

Başımı yastığa yatırdığım an
Ve umutlarımı bitirdiğim an
Uyku tutmayıpta oturduğum an
Dertlerim dizilir sıralamaca

Seninle her duyğu kutsalmış meğer
Sensiz dünya olsa ne kıymet değer
Neyleyim bu canı sen yoksan eğer
Ecel tutar beni kiralamaca

Gezdiğim şehirde çile bulurum
Köhnede oturur mahsun dururum
İnanki oyuncak alet olurum
Feleğin elinde paralamaca

Yokluğun kalbime okları saplar
Hasretin üstüme dertleri kaplar
Dönde bitsin artık bu ısdıraplar
Ötele derdimi aralamaca

Muammer Yalçın