Kimsenin bilmediği bir düşle gülüşüyorum, deli sanıyor baktığım adam.Gülüyorum hem daha çok ve daha çok şaşırıyor adam.Adam sonunun gelmesini bekliyor merakla ve ben merak ediyorum hep gülerken deli sananları.Ben susuyorum yorgunluktan, adam gülüyor deliliğime, gülüşünü deliğine veriyorum.Oysa ki hiç nedensiz gülebilir insan gülünebilecek şeylerin listesi yoktur.Yürüyorum sonra sokağın sessizliğinde adam duruyor,adam bakıyor,adam gülüyor....
Murat Demirci 2Kayıt Tarihi : 26.3.2013 21:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!