Ellerine yeşil mevsimlerden kalan, taze yaprakları serpiştirerek gidiyorum.Hem biliyor musun özlediğimden değil, bildiğim için seviyorum....Kendimden kalanları damıtarak sızımdan, çoğu kez yorularak, savrularak mağrur bir mavzerin patlama sancısı kadar sessizce gidiyorum.
-Gelmeyeceksin değil mi?
O ilk bakışlı gözlerin gibi Ahh! ! ! bilinmezlik nasıl sancıtır ve nasıl kanatır yarayı bilir misin? Sevmenin,sevdalanmanın ardı olmadan, vakti ayrılığa kuran zaman çalmaktadır ayrılığa.Sen daha öncesi, ben daha sonrası geçtik gergefinden acının.Zamanın afişe ettiği bütün resimleri yaktık bir karanfil çığlığında ve sustu ışıklar...
Sen benim sarhoşluğumsun
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Devamını Oku
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta