Karalama Kağıtları Şiiri - Muhammet Üresin

Beklemeden gelir bazen güzel şeyler bilirim hayat sürprizleri aşk tesadüfleri sever
Eklemeden yıllar saçlarına beyazları görmez ki insan onları yanından geçip gider
Yükledim bende ne varsa yüreğime vurdum yollara az gittim uz gittim kah düştüm kah kalktım
Zemheriler cehennemler gördüm yılmadım biraz kırgın biraz yorgun ve hep tutkun kapındayım

Al beni al hadi içeri bak darmadağın üstüm başım üfle tozum dumanıma karışsın
Ah belki bin yıldır sarılmadı hiç kimse gel bir değ dokun tenime kokun kokuma karışsın

Karalama kağıtları gibi kaç yılımı çöpe atmışım da ben anca şimdi anlıyorum
Tamamlamaz beni başka biri ne katarsam katayım ömrüme sensiz hep yarım kalıyorum
Az aramadım ki ben seni bir daha asla kaybetmeyeyim diye en kuytuma saklıyorum
Şimdiye kadar nefes almışım ben yalnızca dur daha yaşamaya senle yeni başlıyorum