Ölümden korkmuyorum aslında
Özlemekten korkuyorum.
Özleneni bir daha hiç göremeyecek olmaktan.
Zaten kışındayım ömrümün
Bir bahar daha beklemek anlamsız.
Anlamsız da
Ne bileyim işte,
“-En azından Eylül’ü gördük birlikte”
Tesellisi yetmiyor insana.
Papatyaları kıskanıyor insan ister istemez.
Kim bilir ne güzel bir duygudur
Yan yana tekrar merhaba demek “Bahara”
Kayıt Tarihi : 30.5.2021 01:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!