Aylak bir kalemmiş aşk!
Tükendi sanıyordum oysa!
Seni karalıyorum
Şimdilerde,
Bazen huzuru
Kollarındaki!
Bazen hasreti
Yokluğundaki!
Ve çoğu zaman,
Sessizliği,
Aynı kağıtta olmanın
Şaşkınlığı,
Aynı kağıtta kalır mıyız?
Bilinmezliği..
Bazen
bir hayal kuruyorum,
Umutla!
Kim bilir?
Belki diyorum,
Bir resim çıkar çizdiklerimden!
Sonra
Bir hüzün yerleşiyor gözlerime,
Biliyorum,
Sadece
Bir çizgin bozacak
Bu güzel resmi!
Kayıt Tarihi : 22.9.2015 11:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!