Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Keşke her karalama böyle güzel olsa...Şiirin içindeki derinlik ve içsellik harika yansımış mısralara...Hem anlatım ve anlam, hem de akıcılık ve ses uyumu bakımından oldukça nitelikli bir çalışmaydı okuduğum.Tekrar tekrar okunulup, üzerinde düşünülecek bir şiir.Düşündüren ve hissettiren kaleme selam olsun....İçten tebriklerimle...sevgi/saygı
Güneş açarken kendini deşifre eder
Kavuşmak yakın mıdır sence keyfe keder
Damarlarım gergef mi gergin cidarında
Patlamaya ramak kala gerçeğe döner
Harika dizeler.....
güçlü olan duygu ve düşünce ve içsel yansımaların samimiyetidir kişiyi güçlü kılan...
yazan kalemi kutluyorum Saygılar
Bir 'karalama'dan uzun ve nitelikli bir hece şiiri doğmuş.
Şiirin hikaye bölümü ise genellikle özeleştiriden ve eleştiriden hoşlanmayan genel 'insan' yapısını tanımlıyor.
Eğer öyle olmasaydı bugün 'insan olamamak' diye bir meseleden söz edebilir miydik.
Bu güzel çalışmanızı, kaleminizi kutluyorum sayın Ercan Keskin...
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta