Kimseye kızmaya hakkım yok biliyorum. Her şeyin suçlusu ve sebebi benden başkası değil ki..Hepsi benim hatam. Düşünüyorum ve sadece kendimle konuşuyorum. Kimseye bir tek söz söyleyemiyorum. Söylemek istediğim onca şey içinden tek bir sözcük bile çıkmıyor dudaklarımdan. Hayatım pişmanlıklar ve keşkelerden ibaret… Ve bu böyle sürüp gidecek… Değiş artık desem de kendime değişemiyorum. Yapamıyorum. Kimseye kızamıyorum sadece kendime kızabiliyorum var gücümle. Aynaya bakıyorum ve kimsin sen diye soruyorum. Verecek bir cevabım yok.... Susuyorum… Tek bir damla gözyaşı sol yanağımdan aşağı yuvarlanıyor, içim yanıyor….. Sesim çıkmıyor…. Bir gün ben de öğrenecek miyim yaşamayı, bir parça olsun kendini düşünebilmeyi, bencilliği…. Öfkeyi, nefreti ve sevgisizliği… Katılaşacak mı benim de bir gün yüreğim…
Ve
NE ZAMAN! ! !
Zeliha BekoğluKayıt Tarihi : 24.3.2010 15:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
yeter kızma kendine saygılarımla
siz yine de öğrenmeyin bencilliği...benliğinizi kaybetmemeniz dileğimle...hoş bir deneme fakat çok kısa olmuş devamını bekleriz...
TÜM YORUMLAR (7)