Karakuş'u Ben Vurmadım Şiiri - Mehmet Ke ...

Karakuşu ben vurmadım anne
ben sürümedim kırlangıçları çok uzaklara
kelebekleri ben düşürmedim ki tuzaklara
içim sızılıyor hala, inanmazsan da
sapanım kırıktı o gün
lastığım yoktu
yalındı ayaklarım bile..

Bir erik dalıydı yüzümü çizen
babamı üzen o derin yara, duruyor hala
o duvarlar daha yükseldi arka bahçede anne
geçemedim hiç bir zaman inanmazsan da
amma ahdım var, andım var
bizde de açacak leylaklar anne
koklayacak uzaklar bile..

Dinle Anne;
Duy son defa haylazı, hikayem hazın
atamı da uğurladın o geçen yazın
sen ağladın, ben yandım, daraldım
karardım zift gibi yapış yapışım
çiğ olup ta düşeceğim bu kışın
duyulur sessiz çığlıyım
biter hiçliğim anne..

Güzel günlere diyordun, güzel günlere..
bu mu Anne?
ateşler sardı, melekleri yolladığın düşlerime
kurşunlar yağdı yağmurdan önce, hani bereket
acı soluyor memleket, nimet zehir
Denize akar her nehır Anne
ben de öyleyim..

Hani,
çağlayan ırmaklar vardı, balıkları babam tutar
solucanları toplardım
ne çok çoğaldı sürüngen anne, ne çok kemirgen
hesabi yok sulüklerin
taç koymuşlar sürtüklerin başına, kaşına sürme
mendilinde oya kan, yazma irinli
bizimdi masumiyet anne
izzet bizimdi..öyle mi?

Ve şimdi;
boynuma indi ilmek, farz oldu giymek o yakasızı
başaramadım her imkansızı anne
yaşatamadım çocuk ruhumu
asi duruşumu hatırlar mısın, hani esrik
gülüşümü kesik kesik anne
çok şey eksik şimdilerde, herşey noksan
dizlerinde yoksa başım, uyumadım.

karakuşu ben vurmadım bilesin Anne
hele umudu, açılası mavilere, süzülesi enginlere
selam olsun o günlere Anne, selam olsun
sevda olsun karasından
yarasından gül açar
kim kaçar anne
kim kaçar
kavgam var, davam var, sevdam var yine
sevdam var Anne...

7kasım2011