Karakocan'ın Bazlama (Karsini) Yolları

Elif Halamın kızı Bergüzar ablamın evli olduğu, yeni ismi Bazlama, eski ismi ise Karsini olan köyde üç gün misafir oldum. Orada o kadar içten ve sıcak insanlarla tanıştım ki, inanın dostlar hâlâ özlemle anıyorum o günleri.. Bu şiiri de halamın kızı, o zaman bizim ile beraber o köye gelen Güler’in bize misafir olması ile o günleri yad ederken oluştu.. O köyün en çok beni etkileyen yönü de şudur: Yarısı Alevi, yarısı da Sünni insanların oturduğu bir yerde insanların imece usulüyle birbirilerine yardımları, sevgi ve saygıları öylesine güzeldi ki, hiç kimse kimseyi dininden ya da düşüncesinden dolayı yargılamıyor… Hatta orada benim bir de kız kardeşim (manevi) de oldu. Songül adında kan kardeşi olduk, ben daha sonra onu ziyarete gittim, onların evleri biraz daha yukarıda, dağın yamacındaydı.. Ben İskenderun’da okuyordum o zamanlar.. Kendisi daha sonraları İstanbul’a taşınmışlar ve görüştük 94’te ama daha sonra izini kaybettim. Kendimi bildim bileli o köyün ve o insanların samimi ve içten tavırları kadar dostane davranış göremedim. Eğer mümkün olursa yine gideceğim oralara ve kendimi o dağın doruğundaki yamaçta bulunan evlerden birine atıp, gönül dolusu o insanlarla muhabbet edeceğim…