Karakoç'a Şiiri - Kadir Orakçı

KARAKOÇ'A

Hiciv sanatının usta kalemi
Terk edip dünyayı gitti Karakoç
Seksen yıllık hayatının elemi
Bir nefes misali bitti Karakoç

Türk-İslam diyerek geldin dünyaya
Kalmamış ar-namus, edep ve haya
Tohumlar yeşerdi kattığın maya
Rahat ol sonunda tuttu Karakoç

Sen haklıydın usta yüreğim sızlar
Ayırt edilmiyor erkekten kızlar
Kulaklar delinmiş artık boynuzlar
Başların üstünde bitti Karakoç

Ak dediğim kara sürdü alına
Şehit verdik vatanımın yoluna
Toprağımı yahudinin dölüne
Bu kanı bozuklar sattı Karakoç

Bu hainler bizim ırka benzemez
Etiket benzerde marka benzemez
Nesilleri bile Türk'e benzemez
Kim acep bunların ceddi Karakoç

Sanırdım ihanet olmaz erlikte
Hortum için hepsi seferberlikte
Bunlar leşi akbabayla birlikte
Sorgusuz sualsiz yuttu Karakoç

Mektup yazıp yollamıştın hasana
Demiştin ki ha hasana, ha sana
Bunca zulüm boyun büküp susana
Tak etti canına yetti Karakoç

Hep batıya çevirmişler yüzleri
Unutmuşlar verdikleri sözleri
Bu çobanlar koyun gibi bizleri
Meydandan meydana gütti Karakoç

Sorma ne dolaplar dönüyor burda
Kolunu sallayan giriyor yurda
Ben bilirim bunlar kuzuyu kurda
Hangi düşünceyle kattı Karakoç

Habercisi beyazlamış saçında
Ecel nerde bilmem ayın kaçında
Bu alemde katranların içinde
Katkısı olmayan süttü Karakoç

Kıymeti dünyadan aldı ibretin
Dosta doğru" deyip bitti gurbetin
Yedi haziranda ecel şerbetin
Hakk'ın emri ile tattı Karakoç

Kadir ORAKCI