Karakoç Şiiri - Cemalettin Gündoğan

Bütün şairleri sıraya koysam
Yazarım seni en üste Karakoç
Güzel şiir yazan kim sözü duysam
Tek Karakoç derim usta Karakoç

Başka şairleri öne sürmedim
Senden büyüğünü daha görmedim
Gidip başkasına gönül vermedim
Bu yüreğim sana hasta Karakoç

Uğrunda didindin İslâm’dı derdin
Hakkında ne kadar mesajlar verdin
Toplumun önüne güzellik serdin
Eserlerin deste deste Karakoç

Tüm gördüklerini getirdin dile
Hakikât söyleyen kelâmın ile
Yıllarca o mahir kalemin ile
Yol gösterdin eşe dosta Karakoç

Sende gördü âlem insan hasını
Çok bahsetti medya, yayın, basını
Şiirlerin siler kulak pasını
Bilmiyorum kaçı beste Karakoç

Sen Anadolu’nun yiğit eriydin
Kalemin kağıda akan teriydin
Normal hayatınla halktan biriydin
Gözün hiç olmadı süste Karakoç

Hak ile batıla her an perdesin
Makamın yüce en güzel yerdesin
Senin yerin gönül, gönüllerdesin
İhtiyacın yok ki, büste Karakoç

Şiir yetim kaldı sen gider gitmez
Yüz şair bir yarım Karakoç etmez
Seni anlatmaya mürekkep yetmez
Yüreğim böyle bir histe Karakoç

Hasreti boş yere yorarsın çene
Güzellik getirdi doğan her güne
Aradan geçse de onlarca sene
Sevenlerin hâlâ yasta Karakoç