Karakız Şiiri - Şefik Akboğa

Kalemim kırıldı mürekkep bitti
Yazam dedim yazılmıyor karakiz
Yıllar geldi geçti muhabbet bitti
Sana dilim çözülmüyor karakiz

Yar diye sineme sarmadimmi ben
Sen diye yadele varmadimmi ben
Kırıldı bak kalem yoruldu beden
Vuslat yine bozulmuyor karakiz

Ben bende değilim alsan ahtımı
Neyleyeyim şimdi kara bahtımı
Senin ile doldurduğum vaktimi
Bir kenara atılmıyor karakiz

Sınır ötesinde bir kalp sızısı
Buyumuş kaderin bize yazısı
Bırak geçmişimde kalsın mazisi
Tutusturup yakilmiyor karakiz

Sende unutursun bir neden bulup
Tükettik cevheri hayaller kurup
Kanayan yaraya bıçaklar vurup
Merhem olup sarilmiyor karakiz

Bu sızıyı sol yanımda uyuttum
Sen yoğudun yapa yalnız avuttum
Mecnun olup yerim yurdum unuttum
Bulupta bak varilmiyor karakiz

Gönülden geçeni söylemeyince
Ne konuşsam boşa dinlemeyince
Gönül gözü ile göremeyince
Gözlerine bakılmıyor karakiz