şimdi çiçeklerle konuşuyorsun belki
rüzgarla dedikodu yapıp
fısıldaşıyorsunuzdur sırrımla
kendini oyalıyorsundur ev işleriyle
çoluk çocuk
derken
yaş alıyorsundur ha bire
o sevimsiz takvimden
artık sağını solunu şaşırmaz terliğin
biliyorum
heyecanını kaybettin
umudunu
yaşamaya olan o bitimsiz hevesi
hani içine çekip saklıyorum derdin
ciğerimden nefesi
kitaplarla aran nasıl
okuyor musun yine
eline yapışan kahveyle
söylesene kim anlar seni
ben gibi böyle
İsa KayaKayıt Tarihi : 8.10.2019 16:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
haberim olmadı bikaç yıl
sonra bir araya geldiğimizde gördüm
yanında getirmişti sürpriz niyetine
ilkin anlayamadım kara kaplı bir kitaptan ne umulur
meğer söyleyemediği her şeyi şiir diliyle yazmış
sakladım
tahminen bir yıl geçti
bıraktığım yerde bulamadım
Kaybetmiş olmanız belki de hayata güzel bakmanızı sağlayacaktır.
kaybettim onu..
Güzel bir hayat betimlemesi...
İnsanın kendi kendine bile itiraf edemediği gerçekler dizelere saklanmış.
Tebrikler.
TÜM YORUMLAR (4)