Yine bir güz
Bitmişti henüz
Kış indi dağlara, tepelere
Nihayet şehire
Karakış Sokağı düştü ayaza
Sema buz kesti, yerler hakeza
Alacakaranlık içinde Mavi Künyeli Kadın
İlerliyor koşaradım üzerine sabahın
Ve de ayak altındaki karın
Gözüne bir anda
Yolun ortasında
Öylece bekleyen biri ilişti
Koptu dünyadan göbek bağı
Kesildi nefesi
Anın içinde idi hayatın kayıp merhalesi
Ayakları bulutların üstünde
Saçlarında yıldız yağmuru
Masmavi bir düş
Düş içinde tüm duyular sarhoş
Tat, koku, renk ve ses
Bir de his
Beşi de mevzubahis
Acının tadı, hasretin kokusu
Umudun rengi, sabrın sesi
Ve soğuğun hissi
Yüreğindeydi hepsi
Doymadan gönlü, geçmeden hevesi
Attığı son adımın topuğu yere değdi
İrkildi
Başladığı yere geldi
Ve gözlerini yere eğdi
Bir anda, bir bakışta
Sanki bir asır geçti Karakışta
Kayıt Tarihi : 5.12.2024 15:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!