Karakış Şiiri - Semih Baybora Baybure

Sevgilim
Aylardan karakış ayaz burası
Pencere pervazına yakın kar
Soğuk camlarda gözlerin okunuyor
Kirpikleri buz kaplı gözlerin
Uzanıyor gözyaşlarımdan olma sarkıtlar
Ucu sivri demir gibi
Ben yine her zaman ki gibi
Soğuk pencere önünde gidişini gözlüyorum
Yine böylesine soğuk
Böylesine fırtınalı bir geceydi ya gidişin
Unuttun mu sevgilim
Yine ayaz yine fırtına yine kar kıyamet
Yine üşüyorum ya ben bu sağır sessizlikte
Yokluğunun soğuk pençesinde
Yine üşüyorum ben sevgilim
Yine donuyor yine buz tutuyor kalbim
Ah sevgilim
Hani bir gelsen
Bir duysam karda adım seslerini
Bir görsem ayak izlerini
Ah bir çalsan şu buz tutmuş tahta kapımı
Sevgilim
Bir bilsen ki gönlüm nasıl yorgun
Ruhum nasıl yorgun
Ben iyiyim sevgilim
Yokluğunda ne kadar iyi olmam gerekiyorsa
Ben o kadar iyiyim sevgilim
O kadar mutlu o kadar huzurlu
Bir o kadar da umutluyum be sevgili
Hani bir gün gelirsin diye
Hani bir gün sende beni seversin diye
Bir gün olur sende beni özlersin diye
Sevgilim ah sevgilim

YAZAR SEMİH BAYBORA
TARİH 13\12\2013