Karakaya'mız Şiiri - Hasan Karakaya

Gurbetci yatagı esnaf durağı
Yigitler yatağı karakaya’mız
Şimdilerde herkes aldı burağı
Her kes bir tarafta karakaya’mız

Hergün gönlüm sende bir tur atarım
Seninle yatarım senle kalkarım
Her yıl gelemessem inan batarım
Serin bir beldedir karakaya’mız

Bilirim toprağı arazi mevki
Yaşarım hersene alırım zevki
İllerin yurdundan bana ne neki
Orası benimdir karakaya’mız

Sırtını dayadı sağlam bir daga
Açık ön tarafı güneyi ova
Suyu bolca akar temizdir hava
Serin serin eser karakaya’mız

Temmuz ağustosta canlanır heryer
Kuzeyde üşürde güneyde terler
Her yıl ordumuza otuz kırk erler
Hizmette adaydır karakaya’mız

Küçüğü büyüğü belli bir mekan
Saygıda sevgide edep ve erkan
Banane yabandan elbet sen varkan
Şirindir beldemiz karakaya’mız

Aslını sorarsan Medine kökü
Saydıgım döktügüm daha bu neki
Belki gelecekte devamı eki
Sayfalar doldurur karakaya’mız

Evliya bekçimiz dogu batıda
Saglamdır yıkılmaz taştan yapıda
Saglamca baglanmış gönül ipiyle
Asla kopartmıyor karakaya’mız

Hem gurbet illerde hemde sılada
Musibet anında hemde belada
Ne olursa olsun etmem elveda
İnşallah gelirim karakayamız

Yemyeşil bir örtü renga renk çiçek
Sayıp döktüklerim hepisi gerçek
Zaman döner devran elbet gelecek
Kavuşuruz birgün karakaya’mız

Birazda etraftan tarladan bağdan
Kurulmuş o yurdum ta orta çağdan
Alırız haberi diriden sağdan
Dünyayaya açıktır karakaya’mız

İki köy kurulu birde kasaba
Nufusu sayarsın gelmez hesaba
Şairim yurdunu nasıl anlatsa
Bilmeyen anlamaz karakaya’mız

Birgün de dört mevsim elbet yaşarız
Senin için karlı daglar aşarız
Bahar aylarında selle taşarız
Ne kurbanlar verdi karakaya’mız

İlk baharda meler koyun kuzular
Sevdan ile bak coşuyor arzular
Mor menekşe çiğdem ile navruzlar
Daglarını süsler karakaya’mız

Evliyalar yurdu beldeler şahı
Erenler mekanı soylu cenahı
Aldırmaz bir şeyi yoktur tamahı
Gözü gönlü toktur karakayamız

Manevi havası en güzel kàrı
ALLAH ın dostudur en güzel yàrı
Elinde sermaye en güzel varı
Sevip sevilmektir karakayamız

Yeter şair bırak bitiremesin
Söz üstüne sözler yetiremessin
Ne etsen ne yapsan terk edemessin
İçinde bir uhde karakayamız

Duygularım sıra sende çözüldü
İçde sızı gözde yaşlar süzüldü
Yazamadım söz bogazda düzüldü
Senin için sustum karakayamız

İsmimi islamdan soyadım senden
Başka ne beklersin söyle sen benden
Dilimin döndüğü başka şey bilmem
Kusura bakmayın karakayamız

Hasanım anladım bitmez bu sevgi
İçimden geçenle yazılan neyki
Bir küçük yurt edin ufak bir mevki
Yaşayan anlarmış karakayamız

Hasan Karakaya Strasbourg
23 05 2009