Karakalem İçin Şiiri - İzzet Göldeli

Bozkır bilgeliği
Çıplak dağların
Düğümlenmiş yalnızlığı
Su ve alev gizlenir
Gözlerinde

Koştuğu boşluk
Suskunluğa dönüşür
Duymaz
Koşumlarında gezinen Horasan güneşini
Başakların ılık nefesini
Ve ayrılık türküsünü
Ay ışığının

Bir ufuk, yorgun bir akşamüstü
Çizdi kirpiklerine

- Parmakların arasında
Soluk almadan duran
Sabırsız ok
Beklediğin
çığlık -
Beklediğin
Kuşatıldığın boşluğu vurmak -

Usulca gezindi kalem
Yayı gerdi ve öyle bıraktı
Tamamladı belirsiz bir hüznü
Yüzünde
Zamanın alevini söndürdü

Çevrildi sayfa
Bekleme
Çığlık ve nal seslerini