Karahindiba Şiiri - Akın Çınar

Demek susuyorsun
Bazen ıslanıyor dudaklarım
Ama genelde çatlak
Uzun geceler dilendiğimden beri
Kesiyorum sakallarımı
Ve hiç konuşmuyor seninle

Beton çeker bacaklarını diyorlar
Ağrılar dolarmış içine zamanla
Pıhtılaşıyor acımasız kan
Ve bir şarkı başlıyor aniden
“hala aşksın sen,
Ama sadece şarkılarda”...
Durmadan ıslanıyor yer, gök boşalıyor
Notalarda da sızmıyor adım
Öyle ya! susuyorsun, ıslanıyor yer

Bir tavan-aramız olsaydı
Mutlaka orada olurduk
Birbirimizden habersiz
tozlu ve donuk...
Mutlaka duyardın
Çiğ saçması gülüşümü
Anlardın
Bacaklarını çektiğin yerde
Kokumun kaldığını
Kirli ve dağınık saçları anımsar gibi
Tenlerimizde bırakılan son yaraya bakardık
Bakar, susar, kim bilir ağlardık.

Seni sevmelerimi itinayla bırakıyorum
Aklımın siyah sularına
Bildiğin gibi değil
Aşkı da çıkarmıyorlar
Demir kapının arkasına
Ve bildiğin gibi değil sevgili,
Yaşamak ancak anımsamaktır, diyorlar
Bu, vadeli tabutun odalarında

Bilinen adıyla serseri
İlahi suretiyle yaşam pençesi
Sus, susabildiğin kadar
Ey bed sevgili
Her şeyi silkinip attım, nasılsa,
Yokluk ve seni
Hanidir gözlerinde de korkmuyorum,
O iblisin kızıl düğümleri

Son kez düşle bu deliyi
Sonra oynaş, seviş
Ve iyi tut ruhunu

Üfleyince uçuşacak bir çiçek gibi! ..

(17.04.2007)