Çok eski zamanlarda, güzeller güzeli bir genç kız vardı,
Bu güzel kız Denizli iline bağlı olan Karahayıt'ta yaşardı.
Bu güzel kız dağlarda koyun güderken bir çobanı gördü,
Onu sevip gizliden aşık oldu,bu dünyada ona gönül verdi.
Bu kız gönlünü çobana kaptırmış,başkasını sevmesi zordu,
Talihsizlik bu ya, köyün beyinin oğlunun da kızda gözü vardı.
Bundan habersiz olan kız sevdiğiyle evlenmek için gün sayıyordu,
Her gün çeyiz hazırlayıp çobanın gönderdiği sandığa koyuyordu.
Sevdiğini görmek isteyen kız, atına binmiş atı dağa doğru sürmüştü,
Çobana yemek götürürken yolda beyin oğlunun yaklaştığını görmüştü.
Allah'ım bana ne olursun yardım et diyordu,
Adının bey oğlu ile lekelenmesini istemiyordu.
Kız başına gelecekleri anlayıp,dağa doğru koşarken korku sarmıştı,
Çobandan başka birine yar olmamak için de Tanrı'ya yalvarmıştı:
'Tanrım taş keseyim, yeter ki bey oğluna yar etme'deyince düşmüştür,
Kızın duası kabul olmuş oracıkta atı ile birlikte bu kız taşa dönüşmüştür.
Şimdi kız ile atı orada taş şeklinde durmaktadır,
Kızın kalbi ise hala bu taşın içinde vurmaktadır.
İşte o günden beri, evliliğe hazırlanan kızlar ve yeni gelinler buraya gider,
Karahayıt'taki bu kayanın önünde mutlu bir evlilik sürmek için dua eder.
Kayıt Tarihi : 8.11.2015 10:57:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!