Karagün deprem Şiiri - Turan Yükseloğlu

Yüzlerde mutsuzluk, gözlerde donukluk?
Kayboldu tebessüm, tende soğukluk!
Ağlayan gözlerde yaş oluk oluk !
Câresizlik, olay büyük, hava soğuk,
Sebep olanlarda vicdan olamaz.
Bunca zulüm Allah'dan gelmez
Sebep olanlarda vicdan olamaz.

Acı çekenlere deme acım büyüktür...
Evlat acısından daha-daha küçüktür.
Elinden tutup da kurtaramayan anne;
Acılardan acısı daha büyüktür !
Sebep olanlarda vicdan olamaz.
Bunca zulmü Allah vermiş olamaz.
Sebep olanlarda vicdan olamaz.

Betonarme ama beton blok yok.
Allah'dan geldi denir, kulun hiç mi sucu yok?
Enkaz sanki, kumdan, külden bir yığın..
Bir yandan yağmur, hava çok soğuk.
Sebep olanlarda vicdan olamaz.
Bu gazap kuldan geldi, Allah denemez...
Sebep olanlarda vicdan asla olamaz.

Depremin varlığını bizde bilenler,
Varken alınması gerek önlemler,
İnşaatından, malzemeden çalanlar,
Sebep olanlarda vicdan olamaz.
Bu gazap Allah'dan geldi diyemez...
Hesap vermeden de çekip gidemez.