kar altında kaldığın
yalnızlıktan aldığın
ciğerinden solurken
ne de güzel çaldığın
karanlığında bakan karagözün
umudunun içinde ağlayışına
tanık oluşumu görmedin hiç
pus içinde kaldığın
yalnızlığa saldığın
kurumayı istemez
derinlerde daldığın
karanlığında yakan karagözün
gizliden çağladığını sermedin
gizlice ağlayışına sevindin mi
kafasında şakağı
adımın zor bukağı
selamına saldığın
kırkımına yapağı
karanlığında yakan karagözün
yaraladığı yüreğe sordun mu hiç
daha ne güne yanaduracak öylece
ozan efem hiçinde
gizeminden içinde
neler söyledi bilir
sıkıyor mu suçunda
300511denizligülcebuluşma
Ozan EfeKayıt Tarihi : 2.7.2011 23:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!