Karagözlüm Şiiri - Mehmet Engin

Veda ederken saramadım doyasıya
Başını göğsüme koyamadın be karagözlüm
Bakışlarında hüzün, yüreğimde acın kaldı
Bir buse bile veremedin be karagözlüm.
Sen gittin, istanbul sessiz, istanbul yasta
Yürüdüğün kaldırımlar seni arıyor, seni özlüyor
Sahilde martıların çığlıkları sensizliğe
Hüzünlü şarkılar senin için be karagözlüm.
Mehtap seninle veda etti istanbula
Geceler zifiri karanlıktan daha kara
Güneş kırgın bakıyor bulutlara
Sağnak yağmurlar senin için be karagözlüm.
Sen gittin ya neşem tadım yok benim
Her lokmada hasret, her yudumda sensizliği içiyorum
Yolun sonu demiştim başa döndürdün
Sevmeye paydos,yanlızlığa kucak açarken
Nefretimi tutkuya döndürdün be karagözlüm
Sana tapmak günah ise cehenneminde yanmaya hazırım
Seni sevmek suç ise uğruna ölmeye hazırım
Bana sabırla beklemeyi öğrettin
Bana özlemi hasreti sevdirdin
Beni benden alıp gittin de karagözlüm
Sensiz yaşamayı yanlızlığı öğrettin.
den