Karagözlüm Şiiri - Orhan Amak

Kara gözlerin düşer içime her gece
Gecenin bir yarısı sesiz sessiz konuşur gibi
Martılarla kararırken yıldızların ıssız kalbinde
Ve gecelerle düşürerek içimdeki o yorgun şiiri
Kayboldum yorgun şiirinde martılarla uçuşur gibi

Bakışlarına sinerdi yapayalnız kalan akşam
Senli sevdalarımın şiirinde saatlerce sevişir gibi
Kırılmışken içimdeki martılardan kalan yaşamak
Gelip geçen martıların ardından el sallayarak
Ipıssız bir nisan yağmurunda öpüşerek gülüşür gibi

Martı sesleri büyütürken içimdeki karanlığı
Öpüştük tenhalarda seninle yağmura karışır gibi
Çıkmaz sokaklarımızda birikirken gecenin yalnızlığı
Büyüttük seninle içimizde yol bulan sevgiyi
Gecenin tenhasında yalnız bir şiirle ağlaşır gibi

Hatırasız kalmışken içimizde ağlayan o ıssız yağmur
Uçurdum yüreğimdeki martıları sana ıssızca dokunur gibi
Kararırken düşlerim kara gözlerinin ıssızlığında
Benimle ağlayarak kararan o ıssız yağmurlarla
Seni ıssız gecenin karanlığından sakınır gibi

Kararmıştı ıssız geceyle o gözlerin
Sevişirdik doğru dürüst,bir şiiri bitirir gibi
Yüreğim kapalı kalmıştı bir akşam kızıllığına
Seninle kara kışlara uzanıp ta
Kara gözlerine baharı getirir gibi