Karagözlüm Şiiri - Tayyar Yıldırım

Bir gülüşü çok gördün de;
Çekip gittin karagözlüm.
Ham tarlaya çürük tohum,
Ekip gittin karagözlüm.

Yüksek dağlar sana dargın,
Küçükleri hepten kırgın,
Derinlerde yiyip vurgun,
Akıp gittin karagözlüm.

Kaf Dağı’ndan in aşağı!
Olursun bak alaşağı.
Yiyip yiyip bulaşığı,
Döküp gittin karagözlüm.

Ben ne dersem tersi sende,
Çekiç sende örsü sende
İhtişamlı kürsü sende,
Çıkıp gittin karagözlüm.

Onu buna vuruşturup,
Gülen yüzün buruşturup,
Ortalığı karıştırıp,
Yıkıp gittin karagözlüm.

Pazar olsun elbet çarşın,
Sanki boyun on üç arşın,
Yüreğime bir de kurşun,
Sıkıp gittin karagözlüm.

Senden olmaz Hint Kumaşı,
At üstünden şu telaşı,
Bitirmeden bu savaşı,
Yakıp gittin karagözlüm.

Aman gibi eyvah gibi,
İçten gelen o ah gibi
Can evime bir mıh gibi,
Çakıp gittin karagözlüm.

03/2010/Konya