Karanlıklar içindeydi dünyam.
Aydınlığa seninle kavuştum.
Rüzgarın önünde boşluğa savrulurken,
Avuçlarının içinde ellerimi buldum.
Gümanım yoktu bir gün geleceğinden.
Özlemindeydim bu anın ben.
Zemheri ayında bahara hasretken,
Lütfedip gönlüme doğdun.
Ümidimin baharı oldun.
Meftunum gözlerine artık karagözlüm.
Kayıt Tarihi : 5.12.2008 23:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!