Karagözlüm Şiiri - Alperen Yusufsoylu

bir seni sevdim
bir de senin getirdiklerini
umudunu hayalini düşünü
baharını yazını kışını
yarım kalmış geçliğimin
kara yazgısı
karagözlü güzel
bir seni sevdim
birde getirdiklerini

yalanını gerçeğini
tebessümünü kahkahanı
ağlamanı inan sende
kendimi bile sevdim
kızgınlığımı yok ederken
gözlerin karası
sıkılan yumruklarımı
kırılan dişlerimi sevdim
hiç yalan yok
bahar habercisi
bir seni sevdim
birde getirdiklerini

gül kokusunu senden almış
bahçemin yitik kuşu
başka ötüyor başka konuşuyor
sen geldikten sonra
evimin tabanı tavanı değişti
aç ey gizemini gök
yıldızları kıskandıran
karagözlü
karagözlüm
baharı getirdi
kutup yıldızndaki sırra erdim
bu gece sende dirildim
sende öldüm

yalan yok
bir seni sevdim
birde getirdiklerini

toprak ayaklarımı yalıyor
çimler kahkahada
güller bana gelmek için
tırmalıyor bacaklarımı
bülbül en güzel şarkısnı söylüyor
kulağıma
martılar tanıdık çığlık atmıyor
sen yatmadan ey karagözlü güzel
güneş bir türlü batmıyor

sen yanımda olmayınca
nabzım duruyor
ağzım kuruyor
dilim tutuluyor
kalbim duruyor

yalan yok
bir seni sevdim
birde getirdiklerini

mahallemizi sevdim
mahallenizi sevdim
ayak bastığın kaldırım taşlarını sevdim
yosunlaşmış dereleri
süt kokan bebeleri
beyazlaşmış tepeleri
inci narin küpeleri
ak sakallı dedeleri
yetim kalmış kubbeleri
aşsız kalmış heybeleri
ağaçsız kalmış meyveleri
kanatsız kalmış kelebekleri
sende sevdim

yalan yok
bir seni sevdim
birde senin getirdiklerini