Bir çift karagöz uğruna
Bir ömür feda edilir mi
Ettim işte pervasızca…
Bir bakışında dünya kayar ayaklarımın altından
Dilim lal gözüm bir şey görmez olur
Yüreğimi koyasım gelir avuçlarına…
Dünya dediğin nedir ki gülüm
Sen olmadıktan sonra
Varsın kıyamet kopsun
Umurumda mı ki sanki…
Sen yoksan ben de yokum
Bir bunu anlayamadın
Ben sana ömrümü verdim
Bir gülümsemeyi çok gördün bana…
Ne olacaksa olsun
Varsın dünya son bulsun
Kavuşamayacaksam ben sana
Ne fark eder
Ha bu ömrüm ha bu dünya son bulmuş…
Çek o kara gözlerini bahtımdan
Ezelim de seni istedim ebedim de seni
Çok görme bana sevgini
Sensiz ebedim yok anla sevgili…
Yüreğimi açtım sana
İstedim ki gel yüreğimin kapısını arala
Ne var ne yoksa bu dünyada
Her şey sensin
Senden sonrası kıyamet anla…
Duyuramıyorum sana kalbimin sesini
Anlıyorum ki hiç sevmemişsin beni
Sitemler savururken kendime
Gitme, ne olur gitme bırakma sensiz beni…
Bir garip divaneyim
Sevda yolunda yorgun düşmüş biçareyim
Sevmekten başka bir şey bilmem
Farz et yüreğim ayaklarının altında
Ya sev ya cehenneme mahkum et beni…
Benzin içtim sevdandır diye
Yandım kandım ateşe
Bir seni sevdim
Azrail’im sensen hazırım ölüme…
© Seyyid Burhaneddin Kekeç
23-10-2016
Kayıt Tarihi : 23.10.2016 03:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!