ah karagözüm gözlerinin karalığı bellidir
yitip gitti senin de adın ve sanın yerdedir
bu yalnızlık garipsetir adamı yabanıllaşırsın
kabahati onda değil, bunda değil bendedir
kaybettik ne varsa yoksa her şeyi
bir cehaletle huuu çekti başa gayeyi
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
