Karagöz - Hacivat Şiiri - İsmet Barlıoğlu

Sanki sözün en güzelini söylemiyor mu
Şu Hacivat Çelebi?
Sözcüklerin en kibarlarını, seçe seçe,
Tertemiz bir şiveyle,
Su katılmamış bir kibarlıkla,
Sen neden indiriyoraun tepesine yumruğu
Karagöz ‘üm,
Barbarlıkla?

Neye uğradığını bilemiyor Hacivat Çelebi,
Anlayamıyor ki; bu tepkiyi anlayabilsin,
Bu kabalığı,
Bu barbarlığı.
Karşılık da vermiyor,
Sadece ‘Vurma Karagöz ‘üm, vurma.’ Diyor,
Sense ‘Ekler, kenetler, yine vururum lan! ..’
Diyorsun,
Dur-durak
Bilmiyorsun.

Bu mudur vereceğin dersler bize?
Bu mudur sergileyebildiğin gülmece?
Hacivat ‘ı dövmek,
Perişan etmek gündüz-gece?
Barışa en fazla gereksindiğimiz bu günlerde.
Sen feneri çoktan söndürmüşsün
Karagöz ‘üm,
Biryerlerde.

(MİTİL OSMAN isimli Serbest Şiirler 'inden > 86-87/100)