Karaelmas Şehri Şiiri - Erdal Açıkgöz

Karadenizin bir örtü gibi sarmaladığı,
Doğayı, masmavi suları ile kucakladığı
Karaelması nakış nakış işleyen
O nasırlı ellerin yaşadığı şehir, kozlu

Bir yorgan gibi üstüme çektiğim,
Yerin yüzlerce altına gizlendiğin
Heeey karayazım, karaelmasım,
Sensin nakış gibi işlediğim

Sensin ekmeğim alın terim,
Her gün gözlerime çektiğim sürme
Bu sevdanın adı sensin,
Bize bunu çok görme

Senin adın gibi kara yazılmış benimde talihim
Yıllarca hep uzak kaldım senden, yine bir başka şehirdeyim
Oysa havana, suyuna, taşına, toprağına hasret bu yürek
Bilmem ki bu özlem ne zaman sona erecek

Yetmiyor sana yılda bir iki kez gelmek inan yetmiyor
Karaelmas ım, ata şehrim senin gibi hiçbir yer sevilmiyor

Hasret şehrim sana gelmeyi özledim, gelip toprağını öpmeyi çok istedim
Başka bir şehirde olsam da şimdi, yalnız seni seni diledim

Çünkü çocukluğumun şehrisin, gençliğimin en güzel günlerisin
Dedemin babamın ata şehrimsin, oysa şimdi benim hasretimsin

Sana geleceğim günü dört gözle bekliyorum nefes gibi seni hep içime çekiyorum
Karaelmasım Zonguldak, ım kozlum düşlerimde bile sizi görüyorum