Karadır Şiiri - Abdülhamit Aydın

Benim de sevdiğim olsa
Ben de söylesem
Dedim, kendi kendime

Islanan tenlerde
Vücut soğuk olsa da
Gönüller, kalpler
Aşkın sıcaklığıyla
Kavruluyor.
Bu kavrulma,
Olmasın savurma

Kavrulan gönüller
Solmasın güller
El ele
Göz göze gelindiğinde
Gözlerin söylediğini
Söylesin,
Birer birer sözler

Di-li geçmiş zamanda kaldı
Adı lazım değil, uzakta kaldı
Erişilmeyen çıkılmayan ağacın
En uzağındaki bir daldı

Bedeni kalmasa da yanımda
Sadece adı,
Zihnimde, gönlümde kaldı

Adını anmakla ömür bitmez
Adını hecelemekle sözlük bitmez
Sözlüğün son sayfası açılsa da
Bu kapalı gönül sana saçılmaz
Saçılan sadece kirpiklerin altındakinin yaşları
Karadır gözleri karadır kaşları