Karadenizde Yeşil Şiiri - Halil Gürkan

Bir başka yaratmış Yüce Yaradan,
Karadeniz’e can veriyor yeşil.
Bil cümle renkleri silip aradan,
Kendi tonlarını seriyor yeşil.

Aşağıda deniz, yukarda sema,
Gönüller hoş, yer yok tasaya, gama,
Toprakta, kayada hep yama yama,
Dört mevsim etrafı bürüyor yeşil.

Bulutlar kabarıp yere ağınca,
Yağmur olup damla damla yağınca,
Köpüren sahile güneş doğunca,
Deniz mavisinde eriyor yeşil.

İlkbaharda yeni tonlar ararken,
Son yapraklar kılıfını yararken,
Seher yeli kakülünü tararken,
Beli belik saçın örüyor yeşil.

Güzün azalırken güneşin feri,
Kimi yaprakları bürürken sarı,
Zirvelere düşen sütbeyaz karı,
Şal diye omzuna sarıyor yeşil.