Gün biter, sırılsıklam bir gece başlardı saçlarından
Saçlarından başlayarak yoksullaşırdı gece
Her gece bir askerin ölüsünü çekiştirirdi deniz
Ellerimin yoksulluğunu sunardım sana
Denizlerin sonsuza kaçan maviliğinde
Ben kendini uyduran bir cinnettim belki de
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
