Karadeniz'e Sitem Şiiri - Ahmet Tığlı

Her an durmaksızın homurdanırsın
Yağmurlar yatıştırır huzur bulursun
Yemyeşil ormanlarla mutlu olursun
Nedir bu haşinliğin,bu sert duruşun.

Mezar yaptın yüzyıllara açtığın bağrı
Yetmedi mi aldığın canlardan çağrı
Ne gülmez yüzün var başında ağrı
Kara olan vicdanın mı söyle ey deniz.

Kötü örnek olmuşsun çocuklarına
Alışamadık bir türlü kavgalarına
Seninle yaşamı paylaşanlara
Dar ettin dünyayı mertlik bu mudur.

Zehir ettin yaşamı tayfalarına
Sözün geçmez hiçbir gün dalgalarına
Bunca ceset vurmuşken kıyılarına
Bir ara molası bile vermedin.

Bu kadar kahır,acı sayfalarında
Ağıtlar yakılan sahillerinde
Ayrılık şarkısı gözyaşlarında
Silinmez izlerin yürek sızlatır.

Seninle kaderi paylaşanlarla
Acıyla yoğurduğun yuvalarla
Herşeye rağmen seni sevenlerle
Verdiğin balıkla helalleşemezsin.

Ahmet TIĞLI 7.5.2003 (Sevgi Merdivenleri)