Karadeniz'e Şiiri - Servet Samat

Kimseler bilmez buralarda
Durmuşoğlu Osmanı İlve neneyi
Fatma ablayı Fadime teyzeyi
Onlar
Çatlamış elleri romatizmalı dizleri
Sırtında sepetleri, dağ gibi yükleri
Kırış kırış alınları ve kırmızı yanakları ile
Tarlalarda ve çayırlarda tanıdığımız
Beline sardığı peştemali ile
Güleryüzlü ve misafirperver kadınlar idiler
Onlar
Tırpan sapını yar eli gibi sımsıkı tutmaktan
Nasır bağlamış kocaman elleri
Ve sarma tütünden sararmış bıyıkları ile
Yayla ve köy yollarında rastladığımız
Belinde uşağı gibi sevdiğ tabancası ile
Hırçın sinirli bir o kadar komik insanlar idiler
Demem odur ki
Dalgalı denizim, hasretim
Güzel memleketim
O insanlar ki
Eski yağ tenekelerinden sarılmış evlerinde
Yokluğu ve yoksulluğu gördüler
Gaz lambalarının aydınlığında süren bir ömrü
Sessiz sedasız bitirdiler
O insanlar ki
Darbeler ve savaşlar içerisinde
Koca bir nesil büyüttüler
Devlete el açmayı ar bilen
Bir halkı temsil ettiler