Karadelikler Şiiri - Özlem Saba

seni öptüğüm gün
çalkalandı evren
küçük ayı takıldı büyük Ayı'ya
yıldız tozu, takım yıldızına...

altı milyar yıl,
boşuna bekledi dünya.
doğumu gerçekleşmemiş bir aşkın,
yalandı bekleyişi de...

koca koca boşluklar oluşuyor gökyüzünde.
ben gözlerimi kapatıp,
yeniden yeniden öpüyorum seni bulduğum her delikte...

yalandır karadelik hikayesi de,
asıl karadelikler insanların boş bakan gözlerinde.

sonsuzluğa bırakıyorum kendimi,
zamansız zamanlara.
hızla boşalmaktayken evrenin gideri
alabildiğince içime çekiyorum seni,
ruhuma...

inkar ediyorum madenin varlığını,
ve tenimi !

biliyorum, sonsuzluğunda evrenin.
bir tek ruhum anımsayacak seviştiğimizi,
bu uçuşan bedenim değil!
sana karışan yanım yaşatacak bizi…