Karacoğlan Mirası Şiiri - Erdal Alga

Karac’oğlan’dan miras kalemim
Sen benim biricik ilham perim
Sen gelmezsen ben giderim
Benim gölgem olur musun.

Sen var iken, ben varım
Senle olur baharım
Bitmek üzere sonbaharım
Kış ortasında açar mısın.

Bütün güzellikleri toplamışsın
Erdemi filozoflardan kapmışsın
Sahip oldukların tek dileğim
Bana da bir yudum sunar mısın.

Paranoya der ki başın dertte
Aşığım derdime yok çare
Senin için kaç bin pare
Atar kalbim duyar mısın.

İhtiyacım yok bilgiye
Muhtacım kalbine delice
Kedi olsam şöminenin önünde
Kedin gibi okşar mısın.

Bağırsam duyar mısın
Duysan bana koşar mısın
Öksüz bir çocuğum soğukta
Beni bağrına basar mısın.

Nedir dersin kısır mısın
Alenidir kafiye takıntın
Aldırdığım yok kafiyeye
Kafiye sensin, sen gelirsin
Nasıl derim sana ‘’gider misin’’

Karanlık korkutur beni
Tut isterim ellerimi
Gece uzun,
Kal desem, bende kalmaz mısın.

Sana göndersem bu şiiri
Bilmem sevgimi anlar mısın
Yoksa uyaklarına kızıp
Sevgimi yırtıp atar mısın
Gönlümde yara açar mısın.

Bitti derken bitmez oldu
Boşalmaz kalbim, tümden senle doldu
Yoksa en ufak sevilmem umudu
Gelip gözyaşım siler misin.