Karacık Şiiri - Fatih Kılıçoğlu

Eski bir hikayeyi dinler gibiyim
Ya da daha yaşanmamış bir gerçeği
Belki benim hikayem
Belki hiç bir yerinde yokum bunun
Bir şeyler dönüyor oysa
Hissediyorum
Hatta dokunuyorum da
Ben bir karacık
Yanımda bir karacık

Sanki Galatadan Üsküdar'a uçuyorum
Hezarfen gibiyim biraz
Kanatlanmışım
Pamuksu bir boşluktayım
Boğazın rüzgarına çarpıyor milyon kez kafam
Kafam milyon...
Sonra yürüdüğüm yolları
Uzaktan çok uzaktan görüyorum
Ben bir karacık
Yanımda bir karacık
Barbaros'tayız
Çimenlere uzanıyoruz, bir çınar gölgesine
Bir yangın başlıyor yanaklarımda
Kıpkırmızı kesiliyorum
Mutluyuz, herkes mutlu
Derken akşam oluyor
Ne tez
Ve yollarımızı ayırıyor felek
Sonsuza dek...