Düziçi'nin topraklarına düşmüş ayak izleri,
Karacaoğlan'ın türküsünde özgürlük dileği.
Dağların eteğinde, çiçeklerle süslenmiş,
Adını tarih yazdı, efsane oldu her şiirinde.
Yüreğinde sevda, sözlerinde aşk saklı,
Tutkulu diliyle türkülerini söyler Karacaoğlan.
Anadolu'nun çocuğu, bu toprakların sahibi,
Gönüllere düşen hüznü, sevinci dillendirir onunla.
Dertleri, sevinçleri anlatır sözleriyle,
Bir ozan, bir halk kahramanı, unutulmaz ismiyle.
Düziçi'nin gururu, gönüllerin kahramanıdır,
Karacaoğlan adıyla sonsuza dek yaşar bu vatanımda.
Uzak zamanlardan günümüze taşır öyküsünü,
Karacaoğlan'ın şiirleriyle dolu bu toprakları.
Şimdi onun anısını yaşatmak herkesin görevi,
Düziçi'nde, her yerde, Karacaoğlan'ı anmak sevgili.
Zaman içinde yolculuk eder, türkülerine eşlik,
Karacaoğlan'ın izinde, hala hayranlıkla bakarız.
Düziçi'nin topraklarında, bu şiir ona ithaf,
Karacaoğlan, adını hep yüreklerde yaşatsın.
Düziçi'nin serin çeşmelerinden su içtiği,
Karacaoğlan'ın gözleri aşkla parladığı.
Tutkuyla çaldı bağlamayı, dillendirdi türkülerini,
Düziçi'nin şanlı ozanı, gönüllerde yaşar ebedi.
Köylerinden ovalara, dağlardan denizlere,
Karacaoğlan'ın türküleri yayıldı her yere.
Sözleriyle dertlerin ilacı, sevinçlerin şarkısı,
Düziçi'nin gururu, Karacaoğlan'ı hep anarız gönülde.
Karacaoğlan'ın büyülediği her yürek,
Düziçi'nin özgün güzelliklerle örülü şehri.
Sonsuz bir sevgiyle bağlı bu topraklara,
Karacaoğlan'la kapanır şiirimiz, selam olsun ebedi!
Kayıt Tarihi : 30.9.2023 21:33:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiirimde, Düziçi ve Karacaoğlan arasındaki bağı ve Karacaoğlan'ın Anadolu'nun kültürel mirasındaki önemini anlatan bir anlatıdır. Şiir, Düziçi'nin coğrafi ve kültürel özelliklerini vurgulayarak başlar. Düziçi'nin topraklarına düşen ayak izleri, bu toprakların tarihini ve önemini sembolize eder. Ardından, Karacaoğlan'ın türkülerinin özgürlük ve aşk temalarını işlediği belirtilir. Karacaoğlan, Anadolu'nun sevilen bir halk ozanı olarak tanıtılır. Şiir, onun tutkulu dilini ve Anadolu'nun gönüllerine düşen duygularını anlatır. Karacaoğlan'ın şiirleriyle dertleri ve sevinçleri anlattığı ve unutulmaz bir halk kahramanı olduğu vurgulanır. Şiir, Düziçi'nin gururu olarak Karacaoğlan'ı kabul eder ve onun adının bu topraklarda sonsuza dek yaşayacağını ifade eder. Karacaoğlan'ın şiirleri ve hikayesi, zaman içinde nesilden nesile aktarılırken hala hayranlıkla okunduğu ve anıldığı belirtilir. Son olarak, Karacaoğlan'ın türkülerinin Düziçi'nin çeşmelerinden dağlara kadar her yere yayıldığı ve bu türkülerin dertlere ilaç, sevinçlere şarkı olduğu ifade edilir. Şiir, Düziçi'nin güzelliklerini ve Karacaoğlan'ın Anadolu'ya olan katkısını övgüyle anlatır ve şiir Karacaoğlan'a selamla sona erer. Bu şiir, Düziçi'nin ve Karacaoğlan'ın kültürel mirasına ve tarihine bir saygı duruşu olarak yazılmıştır.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!