*Karaca Ahmedim* Şiiri - Mevlüt Bicik

Taa asırlar önce o zât’dan aldın ismini
Müsâfir ediyorsun sâhibüzzamânın cismini
Müverrihlar altın harfle yazmış târihe ismini
Ne kadar gururlansan hakkındır karacaAhmedim..

Evet o tarihlerde, hemde duâlar etti o zat
Dedi; Sâhibü âhiruzzamânı benim yanıma kat
Dersaâdet, bu zât ile renklensin ve de alsın tat
Şân-ı azîme ev sâhibliği yapıyorsun karacaAhmedim..

Müsâfirin olan zâtın; uzanmıştır şarka-garba kolu
Onun,evlâtlarının tâkip ettiği iz,Muhammedin yolu
Bunu inkâr etmiyor,kabülleniyor dünyânın sağı-solu
Ne kadar iftihâr etsen hakkındır karacaAhmedim..

Üstâzım; uzun-uzun selvilerin yatıyor altında
Sevenlere bile şefâati haktır,Rabbîmin katında
Evlâtları cirit atıyor, bindikleri hizmet atında
Bundan sende şerefyâpsın canım karacaAhmedim..

Târihî selvîler, gelen ziyâretcileri tanıyor- seziyor
O mekândan esen himmet rüzgârı,daha fazla esiyor
Gönüllere doğru akan sinsi küfrün, rüzgârlarını kesiyor
Himmet rüzgârıyla sende serinleniyon karacaAhmedim..

Üstâzım; âlemi ervâhdan bütün heybetiyle bize bakıyor
Acı hâlimizi görünce,dayanamayıp gözünden yaş akıyor
Kur’ânî, islâmî hizmetteki tenbelliğim,gönülcüme batıyor
Sen bunları duyma,görme,bilme canım karacaAhmedim..

Ey karacaAhmedim! Sen ne kadar şanslısın,bahtlısın
Şehîdlerle,gâzîlerle hele Sâhibüzzamânla daha tatlısın
Taşırken bağrındakileri âhirete, yaya değil de atlısın
N’olursun! Bindiğin burağa benide al karacaAhmedim..

Kırcavî derki ! Günâhım cok, alnım ise kara
Dâima hicrândayım,hepden büyüyor içimdeki yara
Bu amelle, bilâ hizmetle mevlûdî üstâzına nasıl vara
Mahbûba visâl’de sen vesîle ol canım karacaAhmedim…

Mevlüt Bicik
04.04.2006 saat 13.30
Esslingen