Otobüs durakları diyorum dostlarım, otobüs durakları,
Onlar sadece yolcu taşımaz, bazen onların da büzülür dudakları,
Kimi zaman anı taşır onlar, kimi zaman da acı,
Aynı gibi görünürler, ama nereye baksanız bir başka kaygı.
Velibaba durağında bir başkaydı bahar, Karaburun’a kadar taşısa da güzü,
Oysa mevsim bahardı o zamanlar
şimdi nereden çıktı bu hüzün, kıştan bozma bir güzü
ah kaptan, kırılsın o direksiyon,
Getirme beni Karaburun’a, bu ne beter bir son!
Yolcular ağırlar her durak ağır ağır,
Pendik köprüsünden geçerken, biletsiz misafirler bağırır,
Ey martı, duymaz seni kaptan, iyisi mi bağır bağır,
Beni de duymuyor üzülme, herkes işine geldiğince sağır.
Kayıt Tarihi : 28.1.2017 20:02:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!