Karabulutlar çöktü, karlı dağın üstüne
Yaylalar yeşil fakat koylar gâvur elinde
Kan emici mığırın, bilmem bize kastine
Yaylalar yeşil fakat koylar gâvur elinde
Uyan milletim uyan, uyuma uyanık ol
Dinsiz elinde değil, hakka giden yolda sol
zulüm her yanı sardı, içimizde nemrut bol
Yaylalar yeşil fakat koylar gâvur elinde
Gönül bağları koptu ipin ucu şeytanda
Avcılar ava çıkmış namlu yönü ceylanda
Vezirler mağdur oldu reziller hep meydanda
Yaylalar yeşil fakat koylar gâvur elinde
Zülüfler yana düşmüş, kız saçını örmüyor
Şimdiki kalpler sarhoş, gözler hakkı görmüyor
Mazlum ekmek peşinde, sıcak ekmek dürmüyor
Yaylalar yeşil fakat koylar gâvur elinde
Kayıt Tarihi : 25.3.2011 23:16:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ferit Battal](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/03/25/karabulutlar-coktu.jpg)
VE GÜNCEL.
BENİM TARZIMDA.
KUTLARIM GÜZEL HECENİ
SELÂM VE SEVGİLERİMLE DOST.
G A R D A Ş
Morun da ötesi, kızıl ışınlar
Girdi içimize, çıkmadı gardaş
Her yer; bora, tipi,bitmez kışınlar
Bizim dağlardan kar,kalkmadı gardaş.
Hep bizi mi bulur;kinler,garezler?
Oturdu mu kalkmaz, çaylak çirozlar
Çilli tavuk sayıp, malûm horozlar
Üst üste binmekten,bıkmadı gardaş.
Vatan, yutrt denince;kulağım çınlar
Acımaz el oğlu; ölçer, arşınlar
Rast gele atılan, zalim kurşunlar
Bizi deldi geçti, sekmedi gardaş.
Barış; dünyamızda, kurulsun diye
Dostluğun kalesi, örülsün diye
Ne kadar istedim, durulsun diye
İhanetin kiri, çökmedi gardaş.
Sardı çevremizi, emdi sülükler
Bindi sırtımıza; çarlarla, dükler
O kadar ağır ki; vurulan yükler
Dağlar isyan etti, çekmedi gardaş.
İnsan hakkı deyip, biçiyor kasap
Beyin ihtilâlde; kalmadı asap
Atılan kazıklar; bin yıllık hesap
Keser, çekiç, balyoz, çakmadı gardaş.
Sahil kenarında; doğduğum köyler
Bacasız sanayi, türküsü söyler (!)
Batıdan ekmekli; bayanlar, beyler
Bizi kapımızdan, sokmadı gardaş.
Kendi ülkemizde, olduk yabancı
Onlar teknik patron, bizler sabancı
Sanki biz misafir; onlar da hancı
Selâm verdim; dönüp, bakmadı gardaş.
Ben de karıştırdım; dikey, yatayı
Küstürdük; toprakta, yatan Ata’yı
Kökü; beş bin yıllık, sağlam vidayı
Ne kadar uğraştım, sıkmadı gardaş.
Necati; sus pusta, kesmiyor bıçak
Göstermelik zafer; salıyor saçak
Hizmeti aksatmaz, binlerce uşak
Düşman bile bunca, yıkmadı gardaş,
İhanetin kiri, çıkmadı gardaş.
Necati OCAKCI
01.09.2006
TÜM YORUMLAR (2)